“Türkiye’de uygulanan iktisadi politikaların yanlışlığını kamu işletmelerinde arayan yaklaşımların yanlışlığı ortaya çıkmıştır. Buna rağmen özelleştirme uygulamaları ısrarla sürdürülmek istenmektedir.
Kamu İşletmeleri, sosyal ve ekonomik ihtiyaçlar nedeniyle ülkemizde kurulmuş ve geliştirilmişlerdir. Yaşanan küresel iktisadi gelişmeler, Türkiye’de de yansımasını bulmuş, uygulamaya konulan ekonomi politikaları içinde KİT’lerin özelleştirilmesi ve/veya tasfiyesi öncelikli hedef olmuştur.
Özelleştirme uygulamaları Uluslararası Para Fonu’nun (IMF) dayatmasıyla ülke gündemine girmiştir. Ancak günümüzde bu politikaların yanlışlığı ortaya çıkmıştır. Dünyada yaşanan ekonomik kriz sonrası birçok ülkede özelleştirme politikaları terk edilmiş, yeniden kamulaştırma yapılmaktadır.
Kamu işletmeleri, bir mirasyedi yaklaşımıyla satılmıştır. Maliye Bakanı şimdiye kadar yaklaşık 70 milyar dolar özelleştirme uygulaması yapıldığını belirtmektedir. Daha önce yapılan satışlar ve satılması planlananlar incelendiğinde görüleceği gibi, bundan sonra memleketin havasından başka satılacak bir şey kalmamaktadır.
Kamu işletmeleri, yalnızca kâr/zarar durumuna bakılarak değerlendirilemez. Çünkü tek kuruluş amaçları kar etmek değildir. Kamu işletmeleri öncelikle amaçlarına hangi ölçüde hizmet ettikleriyle değerlendirilmelidir.
Ortaya çıkan sonucun da çok açık bir biçimde gösterdiği gibi, özelleştirme sonrası rekabetin sağlanması bir tarafa bazı sektörlerde tekelci bir yapı ortaya çıkmıştır.
Özelleştirme uygulamaları, “satma-savma, rant aktarma ve böylece gelir elde etme” temelinde olmaktadır. Şimdiye kadar ki uygulamaların çalışanlara ve ülkeye dönük getirdiği olumsuzluklar, talana ve rant paylaşımına yol açan usulsüzlükler, istihdam kayıpları, sendikasızlaştırma olmuştur.
Şimdiye kadar yapılan özelleştirmelerin ülkeye ve çalışanlara bir faydası olmamıştır. Yaratılmak istenen “ücretli kölelik” düzenidir.”
